2011, മാർച്ച് 1, ചൊവ്വാഴ്ച

എനിക്കു സ്വന്തം...


നിനക്കെന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കു സ്വാഗതം,
ചിരിയില്‍ വിരിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നൊരു പനിനീര്‍ പൂവല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നിനക്കവിടെ കാണുവാനാവില്ല,
ദുഖഃത്തിന്റെ മുള്ളുകള്‍കൊണ്ട് കീറിപ്പോയൊരു ദളം,
 
അപ്പോഴും എനിക്കു സ്വന്തം.

നിനക്കെന്റെ ജീവിതത്തിലേക്കു സ്വാഗതം,
ഇരുട്ടിന്റെ പിന്നില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നൊരു മനുഷ്യനെയല്ലാത്തെ മറ്റൊന്നും നിനക്കവിടെ കാണുവാനാവില്ല,
പ്രകാശ രശ്മികള്‍ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ മനുഷ്യസത്വത്തെ,

അപ്പോഴും എനിക്കു സ്വന്തം.

നിനക്കെന്റെ ചിന്തകളിലേക്കു സ്വാഗതം,
ജീവനില്ലാത്ത കുറെ വാക്കുകളല്ലാതെ മറ്റൊന്നും,

നിനക്കവിടെ കാണുവാനാവില്ല,
ജീവന്‍ തുടിക്കുന്ന പുതുനാമ്പുകള്‍ എനിക്കു സ്വന്തം.

നിനക്കെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലേക്കു സ്വാഗതം,

നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയൊരു പാട്ടിന്റെ ശ്രുതിയല്ലതെ മറ്റൊന്നും,

നിനക്കവിടെ കാണുവാനാവില്ല,
കാണാതെ പോയൊരു പൂവിന്റെ മൃദുലത,

അപ്പോഴും എനിക്കു സ്വന്തം.

നിനക്കെന്റെ ഓര്‍മ്മകളിലേക്ക് സ്വാഗതം,
പൂക്കളാല്‍ നെയ്തെടുത്തൊരു വസന്തമല്ലതെ മറ്റൊന്നും,

നിനക്കവിടെ കാണുവാനാവില്ല,
വേനല്‍ ചൂടില്‍ ഞെട്ടറ്റുവീണ കുറെ ഓര്‍മ്മകള്‍,

അപ്പോഴും എനിക്കു സ്വന്തം,
എനിക്കു മാത്രം സ്വന്തം.